Dat we gingen skiën. Ik ga hier niet teveel woorden vuil maken maar ik én skivakanties dat is geen match. Ik hou van de bergen, héél véél zelfs en van snowboarden. Maar de artificiële drukte en de extreme hoge prijzen weerhouden me ervan om op skivakantie te gaan. Van een weekje skiën in de winter kan ik 4 weken in de zomer op reis gaan. Maar goed dat is hier niet aan de orde.

Dat we gingen skiën dus, omdat Liene en de kindjes dat graag wilden. Wie ben ik dan om dat tegen te gaan! Liene wilde graag de kindjes leren snowboarden en keek uit naar een sportieve vakantie.

De compromis was wel dat we een skigebied zouden zoeken waar het wat kleiner en gemoedelijker was. Waar er geen opgefokte mentaliteit heerste. En die plek hadden we gevonden: 2 jaar geleden op weg naar Italië hadden we bij mensen in Zwitserland gelogeerd die ook een chalet in de bergen hadden. In een klein gebiedje dat vooral op locals gericht is. Een stuk of 15 chalets met een herberg en wat liften. En vooral moeilijk bereikbaar. Met héél je hebben en houden in een “eitjes-lift” om 1000 meter te stijgen én dan nog eens de laatste materiaal lift te nemen om de laatste 300 meter stijgen te overbruggen. Zelf moet je die dan te voet afleggen. Daar knappen al veel mensen op af als ze niet voor de deur kunnen parkeren, rustige omgeving gegarandeerd!

Bon, dat was dan geregeld de kinderen & Liene de skipiste op en ik ging op mijn eentje de bergen in wandelen, met sneeuwraketten, allé snowshoes zoals ze zeggen. Ik keek er alvast naar uit om een beetje solo slim de bergen in te trekken. Beetje filmen, fotograferen en mezelf vooral een beetje fysiek uitdagen en ’s avonds gezellig met de familie in de chalet rond het vuur. Sounds like a plan!

Maar naarmate de vakantie dichter kwam leek het weerbericht ons niet gunstig gestemd. Niet genoeg sneeuw en geen uitzicht op sneeuw die zou nog vallen. Er lag nog wel een pak sneeuw maar er was ook te weinig animo om de pistes open te doen. En de temperaturen die bleven maar stijgen. Dat zag er niet goed uit.

Wij waren ontzettend toe aan een deugddoende actieve vakantie. Die berichten van geen sneeuw sloegen bij Liene een beetje in als een bom. Zij zag de sport-vakantie in het water vallen.
Dat was een serieuze mentale domper voor ons, we zagen er naar uit, het was steeds een discussiepunt geweest tussen ons of we dit type reizen eigenlijk wel willen doen, maar eenmaal je er voor gaat wil je wel er wel van genieten.

Niet dus, gewoon geen pistes open, niet genoeg sneeuw om te skiën, … dat was de situatie ter plaatse. We hebben nog even overwogen om dagelijks naar een ander gebied te rijden om toch één of twee dagen te kunnen skiën maar dat hebben we om 3 reden niet gedaan.

  1. Prijs & Praktisch: We zaten zo afgelegen dat het al een uur zou duren om gewoon af de berg tot aan de auto te geraken. Die rit met de lift naar beneden zou ons voor 4 personen 60 euro kosten per dag. En dan telkens nog eerst de berg af wandelen tot aan de “Eitjes-lift” en weer terug naar boven
    Dan was het nog eens een uur rijden om dan weer een lift van 60 euro te pakken om dan een skipas te betalen van 210 € voor 2 dagen. Dus als we echten wilden skien, 2 dagen, zou ons dat ongeveer 460 euro kosten, minstens. (Bagagelift koste 12€ per keer)
    Again, daar kan ik in de zomer twee weken met kamperen.
  2. Mentaal hadden we het onszelf moeilijker gemaakt omdat je met bovenstaande aanpak telkens moet terugkeren naar en vertrekken van een plek waar je niet kan skiën. En met veel inspanning daar van- en naartoe moest terug gaan. En we zaten juist op een prachtige locatie die de appreciatie wel verdiende.
  3. Tevredenheid: Zoals net gezegd: we zaten op een prachtige locatie, uniek uitzicht in een gezellige basic comfortabele chalet, in de omgeving waar we graag wilden zijn. Eigenlijk waren al onze criteria vervuld die we normaal aan onze reizen stellen. Enkel konden we niet skiën.

Dus hebben we gekeken hoe we de vakantie het beste konden invullen, welke mogelijkheden we hadden om hier toch een topweek van te maken. En dan hebben we gewoon gegrepen naar een mix waar we altijd naar grijpen. Natuur, wandelen, gezinstijd en vrienden… Gelukkig waren die laatste ook flexibel om mee in deze denkpiste te stappen. (Die woonden wel in Zwitserland dus hadden een half jaar kans om te skiën)
En achteraf gezien hebben we eigenlijk een fijnere vakantie gehad dan dat we elk apart ons ding gingen doen. Daarboven hebben we nog eens de helft van ons vakantiebudget uitgespaard, dat kunnen we gebruiken voor een volgende vakantie! De dure vakantie is eigenlijk een van de goedkoopste vakanties geworden vreemd genoeg. Liene heeft berekend dat die 10 dagen Zwitserland ons nu ongeveer 1500 euro heeft gekost, alles inbegrepen. Dat is mooi gedaan voor zo’n unieke ervaring.

Maar dus om even terug te komen op de essentie van het verhaal: flexibiliteit.
Zoals ik in het filmpje hieronder uitleg is dat één van de belangrijke waarden in het leven die ik mezelf toe-eigen en mijn kinderen graag wil aanleren. En zulke situaties zijn daar dan een perfecte leerschool voor. Als je met een flexibile geest naar de wereld kijkt zijn er heel wat mogelijkheden en vooral barrières die worden afgebroken. Als je een tegenslag kan omzetten naar een positieve ervaring dan vind ik dat een gave. En ik hoop dat ik mijn kinderen dit gaandeweg leren. Niets in het leven is zeker, alles wat we als zeker zien, kan instorten als een kaartenhuisje. Aanpassen is overleven, dat wist Darwin al. Niet alleen fysisch maar ook mentaal, dat is zeker voor de mens aan de orde. We leven in zo een snel veranderende wereld, zowel in een positieve als negatieve zin, dat een goed aanpassingsvermogen en flexibiliteit van lichaam en geest een must zijn. Wie in zekerheden gelooft vergist zich!
En onze kinderen hebben dat echt goed gedaan. Om van een coole skivakantie je mindset om te vormen naar een “saaie wandelvakantie” dat vraagt van een elf- en twaalfjarig meisje wel wat inspanning. En eigenlijk hebben ze dat met bravoure gedaan. Ik ben er trots op!

En om eerlijk te zijn was dit onze gezelligste vakantie tot nu toe met de kinderen, als gezin. Deze “mislukte vakantie” staat in de top 3 van mijn beste vakanties… en in de top 3 van goedkoopste ook.
Weird flex but ok!!
En dat allemaal door de juiste mentale flexibiliteit!

En dat er op de laatste nacht ineens 30 cm sneeuw lag, daar hebben we eens goed met gelachen!

Hier alvast een paar sfeerbeeldjes en momentopnames van die “Beste Slechtste Skivakantie”: